Halsey’s fifth studio album The Great Impersonator. Halsey describes this album as a confessional concept album, where she explores herself and her musical identity through the lens of different time periods.
Het 5e album van Halsey is een eerbetoon aan artiesten die haar hebben beïnvloed, waarbij elke artiest als het ware een eigen nummer krijgt. Stevie Nicks (Panic Attack, dat zo op Rumours had kunnen staan), Bruce Springsteen (Letter to God 1983), Dolly Parton (Hometown) en Avril Lavigne, o nee Dolores O'Riordan (Ego) hoor je duidelijk in de nummers terug. Via mooie 'breekbare' nummers worden Joni Mitchell, Linda Ronstad, Fiona Apple en Tori Amos geëerd en het hele fraaie Darwinism is voor David Bowie. Emy Lee wordt geëerd met het stevigste nummer, Lonely is the Muse. Het titelnummer is uiteindelijk voor haar grote held Björk. Het is absoluut geen allegaartje aan nummers, want hoe vaker je het album hoort, hoe mooier de nummers worden en hoe beter deze bij elkaar horen. Het is een gedurfd album waarop Halsey al haar emoties van de afgelopen jaren heeft verwerkt, inclusief 2 nummers met een 'gastbijdrage’ van haar zoontje. Met recht een geslaagd album. (Joost van Loo)