Hij is 91 jaar oud en dit is elpee nummer honderdvijftig plus, dus ja, Willie Nelson is zo langzamerhand het laatste blaadje aan de ooit zo volgeladen boom. ‘Listen, here comes that silence again, the golden nothing.’ Mooi hoor, weemoedig en toch opgewekt. Veel covers, nummers van Beck, Tom Waits, Keith Richards, Neil Young, Flaming Lips, Nina Simone, Warren Zevon, Sunny War en zoon Micah’s band Particle Kind. Micah produceerde en speelt ook mee in de begeleidingsband, met Doors-drummer John Densmore, Daniel Lanois, Willie’s jarenlange sidekick Mickey Raphael op bluesharp en wereldpercussionist Magatte Sow. De liedjes krijgen allemaal de vertrouwde Willie-bewerking, hij is nog steeds goed bij stem en mensenlief, wat een schitterende diepte krijgt het allemaal, vooral in de eigen compositie The Ghost, uit 1962 (!). Nelson begon ooit in het vakje Country & Western, maar is daar in de loop der jaren geheel op eigen kracht uitgegroeid en heeft nu een onmiskenbare plaats in het muzikale landschap veroverd. En terwijl wij wachtten tot deze prachtplaat in de winkel lag, gaf hij als een jonge hond gewoon een concert in Austin, Texas. Unieker dan dit krijg je het niet, een prachtig afscheid, maar ja, dat dachten we twintig elpees terug ook al. (Enno de Witt)
