SPOON

Nadat Spoon in 2007 zijn magnum opus Ga Ga Ga Ga Ga uitbracht, was de rockband volgens zanger Britt Daniel een burn-out nabij. Dit was merkbaar bij opvolger Transference, waarop je een band hoorde die geen slechte plaat kan maken, maar duidelijk op zoek was naar een nieuwe creatieve impuls. Hierdoor voelde het bijna als een comeback toen They Want My Soul in 2014 uitkwam. Alles op dit album straalt frisheid en zelfvertrouwen uit. Zo pakt het gortdroge drumritme van openingsnummer Rent I Pay je direct bij de strot. Het lijkt haast een statement waarin de leden aangeven dat ze niets aan relevantie hebben ingeleverd. Hoewel elk nummer op They Want My Soul gedragen wordt door Spoons kenmerkende ritmes en Daniels raspende, bezielde stemgeluid, vertakken ze in diverse muzikale richtingen. Zo is Inside Out een dromerige slow-burn en nestelt de speelse melodie van Do You zich direct je oor in, om je muzikale geheugen nooit meer te verlaten. In de titeltrack bezingt Daniel dat het zonde van je ziel is als je deze laat beïnvloeden door de negativiteit die de buitenwereld soms aan je opdringt. Een boodschap die nu voor velen relevanter is dan 10 jaar geleden. (Laurence Tanamal)