WUNDERHORSE

Toen ik in 2022 het debuutalbum van Wunderhorse (Cub) hoorde was ik meteen onder de indruk van het eigen herkenbare geluid en de hoogstaande kwaliteit van de nummers van deze Engelse band. Ongepolijste gitaarrock die me terug nam (en nog steeds neemt) naar de hoogtijdagen van de (alternatieve) beginjaren 90. Blindelings aanschaffen als je het album nog niet in huis hebt zou ik zeggen. Nu is er het tweede wapenfeit, genaamd Midas. Singles Midas, Rain, July en Silver zijn stuk voor stuk een schot in de roos. De stem van Jacob Slater, de ruwe productie, de prima liedjes, alles valt weer als een puzzel in elkaar. Heerlijk om weer eens muziek te horen die niet streeft naar perfectie maar juist daarom met veel gevoel gebracht wordt. Midas is een album geworden zonder zwakke momenten. Afsluiter Aeroplane ( een semi-akoestisch nummer van dik 8 minuten) is voor nu mijn hoogtepunt van dit uitstekende album. Na een plek op Lowlands dit jaar, en een aankomende tour met Fontaines D.C. in het najaar, moet het gek lopen wil Wunderhorse niet volgend jaar op het hoofdpodium van de grotere Nederlandse en Belgische festivals geboekt worden. (Said Ait Abbou)