Canadees Jeremie Albino begon als straatmuzikant in Toronto, en wist langzamerhand het publiek voor zich te winnen met zijn, in de traditie van Tony Joe White en CCR gedrenkte, rootsmuziek. Na drie succesvolle LP’s in zijn thuisland toog hij nu zuidwaarts naar Nashville om zich te melden bij Dan Auerbach’s Easy Eye label. Met bovengenoemde referenties ben je bij Auerbach natuurlijk aan het perfecte adres, zeker met hulp van de Easy Eye huisband, die zijn wortels heeft in de American Studio huisband rond Chips Moman. Vanaf opener I Don’t Mind Waiting blijkt dit inderdaad een gouden combinatie. De licht overstuurde, in de rijke Nashville traditie gedoopte productie geeft de toch al wat rauwe stem van Albino een extra swampy gevoel mee. Hoewel hij dat op zijn producties niet vaak doet, pakt Auerbach dit keer zelf ook een hoofdrol met een zeer indrukwekkend gitaarwerk, met name in Struggling With The Bottle en Dinner Bell. Een hoogtepunt in zowel Albino’s als Easy Eye’s discografie. (Jurgen Vreugdenhil)