Hoewel de halve wereld valt over het feit dat Katy Perry de laatste jaren muzikaal gezien te weinig vernieuwend is, blijft ze zichzelf lekker eigenwijs vasthouden aan de sound die haar ooit tot een megaster maakte. Of mevrouw bang is om nieuwe wegen in te slaan of zich juist niet wil meten aan de nieuwe generatie popartiesten die haar allang hebben ingehaald, daar kun je lekker discussies over voeren. Ja, haar nieuwe liedjes Gimme Gimme, Gorgeous en Artificial hadden met gemak op het album Prism (2013) kunnen staan, maar daartegenover staat wel puur pop plezier in de vorm van Woman’s World, Crush, Lifetimes en All The Love die je het geluid van je speaker een tikkeltje harder laat zetten en je schaamteloos op een dansvloer het leven laten vieren. De Gypsy Woman sample van Crystal Waters in I’m His, He’s Mine is irritant, maar maakt het liedje stiekem toch best lekker. En de schattige bijdrage van Katy’s dochter in de laatste track Wonder doet je beseffen dat 143 als album echt niet zo compleet bagger is zoals de rest van de wereld geroepen heeft. (Stef Ketelaar)