TRIBE CALLED QUEST

Onderstaande tekst komt uit de Mania, het blad dat je iedere maand in onze winkels vindt:

DIGGING IN THE CRATES – A Hiphop History
In deze rubriek duiken we maandelijks in de rijke geschiedenis van een cultuur die in haar toch korte bestaan al vele gezichten en nog meer bijzondere verhalen heeft gekend. Deze editie...

A TRIBE CALLED QUEST
Low End Theory
… een persoonlijke, want mijn eindeloze fascinatie met hiphop begon allemaal bij deze plaat. Ik moest toen ik klein was niets van rappers en beats weten, maar op deze plaat ontdekte ik de prachtige woordspelingen, de grappende gezelligheid tegenover het rauwe realisme en de rijke cultuur die erachter schuilt. Maar vooral de samples. Low End Theory leidde me naar oude jazz, soul, funk en andere rariteiten die ik anders niet had leren kennen. Hiphop’s eervolle vermeldingen naar wat ervoor kwam, allemaal in de vorm van kleine, eervol geleende stukjes muziek, openden een wereld voor me. Al die kruisbestuivingen tussen tijden en geluiden. Dat is waar het voor mij over gaat bij alle muziek die ik luister. En al in de eerste verse verklapt Q-Tip het… “Back in the days when I was a teenager, before I had status and before I had a pager. You could find the Abstract listening to hip hop. My pops used to say, it reminded him of be-bop I said, well daddy don't you know that things go in cycles. The way that Bobby Brown is just ampin like Michael.” Nog altijd wissel ik stukjes muziek uit met mijn vader. Dan stuur ik hem een beat met een beklijvende, maar voor mij onbekende sample, waarop hij zijn bevindingen terugzendt. En zo start de ketting, de dagelijkse conversatie over allerlei artiesten die op een of andere manier op elkaar inhaken. Hiphop - maar eigenlijk alles? - bouwt voort op wat er was - en er was veel! - en sorteert voor op wat er komen gaat. Zoals personen elkaar spiegelen en interpreteren. Low End Theory is de absolute belichaming hiervan. Een plaat die je moet kopen - en moet spiegelen en interpreteren! - als je ‘em ziet liggen, want hij is er niet altijd. (Stef Mul)