TINDERSTICKS

Hoewel de Tindersticks in hun ruim dertigjarige carrière nooit teleurgesteld hebben, was het flink schakelen voor de luisteraars de laatste jaren. Na het traditionele geluid van No Treasure But Hope uit 2019, kwam het zeer experimentele Distractions in 2020 als een volslagen verrassing. Op Soft Tissue is duidelijk de bedoeling die twee uitersten bij elkaar te brengen en het is niet verrassend dat de Tindersticks daar glorieus in slagen. Opener New World kent gelijk geweldige blazers en strings arrangementen en legt gelijk bloot dat de Tindersticks ook hun deel hebben geleverd aan de opkomst van de soulbeweging rondom bands als Monophonics. De grote bijdrage van zangeres Gina Foster zorgt voor een extra emotionele diepgang, die bij de Tindersticks natuurlijk altijd al nadrukkelijk aanwezig was. Thematisch vraagt de band zich af hoe ze zich staande houden in de ‘nieuwe wereld’, waarbij die term niet per se positief is. Verdrinken wij in de shit, of komt de shit omhoog, vraagt Stuart Staples met zijn kenmerkende stem zich af? Om na dertig jaar albums maken nog zo uitdagend en vooruitstrevend zowel muzikaal als tekstueel nog zo uit de hoek te komen is een prestatie op zich, maar de Tindersticks mogen dan ook tot de hele groten gerekend worden. (Jurgen Vreugdenhil)

Tracklist:

1. New World
2. Don't Walk, Run
3. Nancy
4. Falling, the Light
5. Always a Stranger
6. The Secret of Breathing
7. Turned My Back
8. Soon to be April