DEPRESSIEF GRIJS VINYL
Het Amsterdamse punk-kwartet, onder leiding van de charismatische Ray Fuego, is terug. Ditmaal spugen ze in je koffie, pissen ze in je soep en nemen ze je mee in het uitwerken van hun meest donkere gedachten. Het schrijven van een liedje kan je wel aan Ray overlaten, of het nou rap, punk of pop is. Op DSM-5 klinkt hij minder boos, maar even gefrustreerd. Ray neemt je mee op reis door zijn brein en legt zijn mentale gevechten bloot. De resulterende nummers zijn nog steeds energierijk, kort en catchy. De teksten zijn volwassener, sarcastischer en grappiger dan we eerder van de band hebben gehoord. Ze weten er op hun eigen manier een pop-achtige twist aan te geven, wat ervoor zorgt dat nummers als De Kunst van Animositeit en Perzisch Tapijt heerlijk in je hoofd blijven hangen. Drummer Bram Swarte is in topvorm en de riffs van Bastiaan Bosma en Michiel Beffers zijn beter dan ooit. Ook is er ruimte om te experimenteren. Niet alleen door Ray zelf, die af en toe rustiger en contemplatiever klinkt, maar ook door gastoptredens. Zo horen we Spinvis (ja, Spinvis!) en Vjèze Fur op het album. Mocht dit je niet nieuwsgierig genoeg maken, het blijft vooral weer een retestrak punk-album waar genoeg op te ontdekken is. (Daan van Eck)
