PET SHOP BOYS

De Pet Shop Boys Nonetheless bereiken een prachtige mijlpaal met een vijftiende album in ruim 40 super actieve jaren. Nonetheless is geproduceerd door Simian Mobile Disco’s James Ellis Ford (produceerde ook Depeche Mode, Arctic Monkey en Blur) in zijn eigen Londense studio. Het album klinkt weer groots, terwijl het duo aangaf dat James Ford hen uitdaagde om ook klein te durven denken. In het oog springen meteen de rijke orkestraties en een paar ouderwetse electro nummers die net zo swingen als hun debuutplaat Disco. Dancing Star doet met zijn 808 string sample zelfs denken aan de vroege fusie tussen hiphop en house, zoals The World Class Wreckin Crew en Egyptian Lover. If Jesus Had A Sister is dan weer een synthballad die qua teksten niet had misstaan op een Prefab Sprout plaat en bol staat van 80s en 90s synths. Het is niet alleen achteruit kijken wat de groep doet, want met Sense of Time doen ze een gooi naar een eigentijdse techno club hit. Het minste nummer is misschien nog wel de single die ze als eerste los lieten, het flauwe discodeuntje met veel te weinig echte Pet Shop Boys elektronica genaamd Loneliness. Leuker is The Schlager Hit Parade, een geinig knikje naar de naoorlogse Duitse popexplosie die ontstond om het kwaad en leed snel te vergeten. Want ook dat is Pet Shop Boys: maatschappijbewust en cultuurkritisch. Voor elke danspas is er ook een sneer naar een Trump, Poetin of de Brexit. Kwaliteit verjaart niet, blijkt maar weer. (Leendert Huntelaar)