FROUKJE

Kwijt, Drijfzand, Ik Ben Bang, Houden Van Mij: de namen van de tracks op Froukjes langverwachte debuutalbum spreken boekdelen. Net als het nummer Noodzakelijk Verdriet, tevens de titel van de plaat. De pas 22-jarige Froukje Veenstra is de muzikale personificatie van Gen Z, maar ook van generaties daaronder. De populariteit van de tot nu toe albumloze singer-songwriter bracht haar drie jaar op rij Song van het Jaar winst via 3voor12, terwijl ze ook al volle festivalweides in beroering bracht op Lowlands, Down The Rabbit Hole en Pinkpop (waar ze dit jaar wederom staat). Maar liefst vijftien (pop)tracks komen voorbij op het zeer persoonlijke Noodzakelijk Verdriet, waarop de prille twintiger openlijk worstelt met volwassen worden, keuzes maken, (zelf)liefde en - uiteraard - verdriet. Klein en beeldschoon is Leeg Restaurant. De stem van een generatie klinkt hierin door in pakkende stukken tekst als ‘In gedachten sta ik op het dak. Een dak met het gewicht van de wereld in mijn rechterzak en ik hoop dat ik het ergste heb gehad’. Het zijn rake volzinnen, die nummer na nummer voorbijkomen. Zo ook op het evenzo breekbare Houden Van Mij: ‘Ik mag best een beetje kind zijn, hoef niet alles tegelijk. Als het moet dan kan ik flink zijn, dus ik mag houden van mij.’ Er is geen zwakke plek te vinden op dit album. De toekomst lacht Froukje toe. (Jelle Teitsma)