SLEATER-KINNEY

Tweede album sinds het vertrek van drummer Janet Weiss in 2019 van deze zeer gewaardeerde en invloedrijke vrouwenpunkband. Waren Corin Tucker en Carrie Brownstein op Path Of Wellness (2021) nog enigszins zoekende, op Little Rope klinkt het duo zeer gefocust en consistent. Hoewel een deel van de nummers al was geschreven, is het geluid op Little Rope volgens de bend zalf sterk beïnvloed door het onverwachte overlijden van Brownstein's moeder en stiefvader die tijdens de opnamen van de plaat verongelukten in Italië. Tegelijkertijd klinkt de muziek evenzeer anders vanwege de afwezigheid van het kenmerkende en eigenlijk onvervangbare drumwerk van Janet Weiss. Haar rol is deels overgenomen door door tourdrummer Angie Boylan, die nadrukkelijk niet wordt genoemd als bandlid, en producer John Congleton. De synthesizers die hun intrede deden op het door St. Vincent geproduceerde The Center Won't Hold spelen ook nu weer een belangrijke rol, maar de hoofdmoot wordt toch als altijd gevormd door het gitaarspel en de zang van de beide frontvrouwen. Sleater-Kinney keert niet terug naar het furieuze geluid van weleer, maar Little Rope rockt er nauwelijks minder om. (Marco van Ravenhorst)