STEVENS, SUFJAN

Sufjan Stevens is zoals we weten zo veel meer dan een muzikant alleen. Stevens is magie, mystiek en bovenal kunstenaar van de gelaagdheid. In de lente van dit jaar bracht hij samen met Timo Andres en Conor Hanick nog het album Reflections uit en nu is er Javelin. Een album dat beschreven wordt als zijn eerste singer-songwriter album na het in 2015 uitgebrachte Carrie & Lowell. Een collectie van tien nieuwe nummers waarvan de eerste paar seconden op de opening track Goodbye Evergreen je direct optillen en laten meedeinen op de klanken van dromerige weelderigheid om vervolgens weer zacht te landen door de geaarde breekbaarheid in Stevens zijn stem. Het is zo mooi, dat de verbeelding van een kraakhelder bergmeer in al zijn puurheid niet verder weg is dan een paar seconden voordat de volgende mentale oase zich voordoet bij voortschrijden van het album en existentiële thema’s als onvoorwaardelijke liefde je in naakte waarheid aanraken als Will Anybody Ever Love Me je omarmt. Afgezien van de tracks die Sufjan onder zijn eigen label Asthmatic Kitty uitbrengt, geeft Javelin je meer dan alleen muziek; tien essays en een bijna vijftig pagina tellende verzameling aan collages maakt Javelin een ware beleving.