EGYPTIAN BLUE

Een van de meest geanticipeerde debuutplaten van dit jaar komt van een groep die al een kleine 10 jaar singles uitbrengt, eerst als Warsaw, toen even als Kidblacki en nu al een tijdje als Egyptian Blue. Tussen elk voorproefje zaten lange periodes van radiostilte, wat misschien alleen maar heeft bijgedragen aan het creëren van spanning en hype van deze gitaar aangedreven groep. De aandachtigste lezers van de Mania zullen namelijk steeds vaker lezen hoe punk, wave en andere – vaak Britse – sounds weer steeds populairder worden. Maar je doet Egyptian Blue misschien wel te kort door ze bij de lange waslijst postpunkers te scharen. Ze gaan daaraan voorbij, met een vol en gelaagd geluid en vooral geweldige songwriting. Ze klinken als Franz Ferdinand en de oude Kasabian, als zij daadwerkelijk ruig durven te zijn, en voegen daar een grotesk geluid aan toe die weer meer doet denken aan Slowdive en zelfs een Cocteau Twins. Een muur van geluid die je moet horen! (Stef Mul)