HACKETT, STEVE

Gewaagd om als artiest én platenmaatschappij muziek uit een ver verleden in een nieuw jasje te steken.
Voor het gemak noem ik het maar even de ‘retro’- beweging. Zij kent successen en miskleunen.
We houden het bij het positieve natuurlijk; succesvol zijn artiesten die het werk imiteren en proberen het origineel zo dicht mogelijk te benaderen, want ‘zo’ staat het werk bekend ( en in ons brein gegrift ). Als ongekend succesverhaal kennen we natuurlijk allemaal the Analogues met hun geweldige benadering van het Beatle-oeuvre.
Origineel bandlid van Genesis, Steve Hackett, doet met dit album een enorme gooi naar het (- proberen te ) overtreffen van het originele album van Genesis uit 1972; Foxtrot.
Hij ging al op tournee met twee eerdere albums van de band, Seconds Out en Selling England by the Pound, maar komt nu, ná het eerst uitgebreid live gespeeld te hebben met het album op de proppen,…én Hoe!
Naast de fenomenale integrale uitvoering van het gehele Foxtrot album krijg je er als liefhebber ook nog een negental tracks uit ’s mans rijke carrière bij in een al evenzo goede uitvoering.
Het klinkt totaal niet gedateerd, maar echt van nu, met de 5 man sterke begeleidingsband in topvorm. Met name het zangwerk van Nad Sylvan is opzienbarend; ongekend goed hoe hij Peter Gabriel’s originele stem weet te pakken te krijgen en toch eigen te blijven.
Erg sterk geproduceerd ook; de instrumentatie komt volledig tot zijn recht en ook zo fijn; als zijnde de gitarist én Naam van de band nooit overdreven op de voorgrond dringend; neen, zoals destijds, toen nog brildragend en altijd zittend en over z’n gitaar hangend, spelende, alles ten dienste van de muziek ( en nergens overdreven solo’s, waar schrijver dezes vaak de kriegel van krijgt:-)
Dit is symfonische rock van de bovenste plank, en het is ook nog eens tweeduizend 23,…. De progressie zit in de benadering en Hackett slaagt met verve.