Haast ongemerkt is het Zweedse Isolation Years alweer toe aan haar derde album. Ik had het geluk de eerste twee platen van de band ook te mogen recenseren, anders waren ze vast aan mij voorbij gegaan, aangezien ze in ons land nog steeds nauwelijks bekendheid zijn. Op het eerste gehoor leek Cover The Distance wat tegen te vallen, omdat de muziek wat minder divers leek te klinken en daardoor wat onopvallend, maar dat blijkt slechts schijn. Waar met name het debuut Inland Traveler door de diversiteit soms wat wisselvallig was, is Cover The Distance een fraaie evenwichtige plaat vol sprankelende popliedjes in een tegendraads jasje. De donkere melancholie van die plaat is ook grotendeels ingeruild voor opgewekte, lente-achtige melodi