TROCKENER KECKS

Toen het album >tk in 2000 was uitgekomen, wisten de fans genoeg. Dit was een schitterend wapenfeit waaruit bleek dat de band Tröckener Kecks enorm veel nieuwe levensenergie had gekregen. Niemand Thuis, pure pracht en praal. Meer Niet, deinen en dampen. Veel Te Veel Water, liefdesballade pur sang. Altijd Voor Het Eerst, onvermengde emotie.

Toch begonnen ze niet lang daarna aan hun afscheidstournee. Oef, die zagen de fans niet aankomen. Maar toch was het zo. Het was op. Of zoals de band zelf zei: ‘we moesten maar eens gaan’.
In het najaar van 2001 toerde de band dus nog één keer langs het clubcircuit in Nederland en België. Talloze bewonderaars waren er bij, andere fans konden het niet aan. Voor de diehards en óók voor de Keckers die zich niet wilden neerleggen bij een definitief afscheid, verscheen in 2002 hun tweede liveplaat ‘Meer Niet!’. De registratie (opgenomen op 22 november in 013, Tilburg) laat een band in topvorm horen. En zien ook (de foto’s in het boekwerk van de toen uitgebrachte dubbel-cd spreken boekdelen).

Ruim twee decennia later komt deze registratie van bijna twee uur ook op vinyl uit. Zo veel jaren nadien is nog altijd te horen, te zien, te ervaren: het was intens. De interactie dendert heen en weer. Vanaf het podium (indertijd het tweede thuis van deze band) met volle kracht de zaal in. Recht in de harten van de honderden toehoorders. Waardoor dat publiek niet anders kon dan hun liefdevolle armen richting de band uit te steken. Zodat het vijftal ook tijdens deze avond weer innig, uitgebreid en spreekwoordelijk omhelsd kon worden.

Bijna twee uur lang spelen de Kecks alsof hun leven er vanaf hangt. Dat hoor je. Dat voel je. Degenen die er toen bij waren, hoef je dat niet te vertellen. En al die andere fans die deze afscheidstournee negeerden, omdat ze dit einde veel te vroeg vonden, weten ook exact wat er te zien en te horen was. De roos. Het wielershirtje. De baret. De pompende bas. De handen die heen en weer wrijven door die natte ravenzwarte haren. Die stem: ‘Oh ja!!’

De samenzang met passie. De klappen op de snare. De doffe kick van het drumstel. Het water op de grootste tom. De gierende, zwierende gitaarsolo’s, de snerpende snoeiende akkoordenreeksen, de prachtige pianoarrangementen. Een kolkende zaal. Punk. Pop. Rock. Roll. En als ware Kecksfan bedenk je de geur van zweet, zware shag en bier er gewoon bij.
Vervolgens sluit je je ogen. En zing je mee. Heel hard. Met die nummers van dat laatste wapenfeit. Maar ook met al die andere fraaie, onbetwiste klassiekers. Kippenvel. Tranen. Nog altijd. Dat gaat nimmer weg. Ook al klinkt de titel van dit album definitief, deze band vergeten we niet. Vergeten we nooit. De fans zullen het dus moeten doen met onder andere dit geweldige livealbum. En met hun eigen talloze herinneringen. Het was een eer. En een genoegen. Voor de band, maar zeker ook voor ons. (Dennis Dekker)


Kant 1:
1.
NIEMAND THUIS
(5:20)
2.
MEER NIET!
(3:42)
3.
MET HART EN ZIEL
(3:47)
4.
NU OF NOOIT
(4:32)
5.
IN TRANEN
(5:59)
Kant 2:
1.
VEEL TE VEEL WATER
(4:56)
2.
WAAKLIED
(5:09)
3.
ZOU JE NIETTEGENSTAANDE DE RECENTE GEBEURTENISSEN TOCH NOG EEN VERBLIJF OP AMOUREUS
GEBIED IN OVERWEGING WILLEN NEMEN ALSJEBLIEFT
(5:11)
4.
DE JACHT IS MOOIER DAN
DE VANGST
(9:07)
5.
CZAAR PETERSTRAAT
(5:44)
Kant 3:
1.
EEN DAG, ZO MOOI
(6:07)
2.
NIEMAND DANST
(6:05)
3.
IK DENK NOOIT MEER AAN JOU
(8:05)
4.
PARADIJS
(5:36)
5.
ALTIJD VOOR HET EERST
(5:20)
Kant 4:
1
VANAVOND VOOR ALTIJD
(4:24)
2
TWEE
(4:22)
3
HET FEEST VAN DE
GEMISTE KANSEN
( 4:22)
4
HET KOMT NOOIT MEER GOED
(9:31)
5
TREK JE JAS AAN
(
8:15)