Verwarring, verwondering, het spoor compleet bijster raken en tóch gaat je hoofd op en neer. Moderne Manieren, de nieuwe en achtste plaat van De Jeugd van Tegenwoordig, slingert je heen en weer en laat je met vraagtekens achter nét als je denkt het te begrijpen. Het album staat, zoals je van De Jeugd gewend bent, vol vreemde verwoordingen en genre-overstijgende nummers. De rapformatie (bestaande uit Vjèze Fur (Freddy Tratlehner), Willie Wartaal (Olivier Locadia), Faberyayo (Pepijn Lanen) en producer Bas Bron) heeft zó’n eigen geluid, dat het eigenlijk niet valt te omschrijven. Een poging; hiphop, soca, electropop, funk en Pokémon-achtige geluiden komen allemaal voorbij in een vrolijk, lekker gek en dansbaar jasje. Ze Is Pas Net Begonnen (Leerstage/Werkstage) en Goed Nieuws zorgen voor een lach op je gezicht. Na het horen van een beetje dancehall in De Jakkaman, wat zware gitaren bij Broeder Ja, in Housie Housie (je raadt het al) een scheutje house en een postbezorger-monoloog op een technobeat in Dat Streelt Mij Wel, kan je maar één ding concluderen. Er is geen touw aan vast te knopen. Maar moet dat? Zoals Vjèze Fur het mooi verwoord in Glijpanter: ‘‘Al die normalo’s zijn niet ready, ‘k glitter als Mariah Carey’’.