In 2015 rapte Kendrick Lamar het al: “Critics want to mention that they miss when hip-hop was rappin’ / Motherfucker, if you did, then Killer Mike would be platinum”. Oftewel, Killer Mike is je favoriete rapper’s favoriete rapper. Eigenlijk werd hij pas een gevestigde naam als onderdeel van Run The Jewels, waarmee hij verantwoordelijk was voor een paar van de meest enerverende hip-hop albums van de afgelopen jaren. Maar, Killer Mike is als solo artiest minstens net zo uniek, en daar mogen we voor het eerst in elf jaar weer eens van proeven. Michael begint waar R.A.P. Music in 2012 was geëindigd. Toch is de plaat beduidend anders dan wat we van hem gewend zijn. De bekende focus op radicale politiek wordt aangevuld met persoonlijke verhalen en spirituele overpeinzingen. Zoals altijd bij Killer Mike doet elk woord ertoe. Kendrick had dus toch gelijk. (Jay Frelink)