In de nacht van 15 juni op releasedag 16 juni vindt Midnight Club plaats, een unieke luistersessie van QOTSA's nieuwe album. Inclusief speciale goodies en de verschillende kleuren vinyl. Vanaf 22:00! Entree gratis, maar meld je wel ff aan via Concerto.weticket.com/qotsa-midnightclub/about
Rauw, puur en energiek, maar ook eigenzinnig, gelaagd en creatief. Het achtste studioalbum van Queens Of The Stone Age heeft het allemaal. Deze combinatie van puur en gelaagd is opvallend. Hiermee gaan ze verder dan veel andere rockers en diverse platen uit hun eigen repertoire die songs herbergden die veel vlakker en oppervlakkiger klonken en waarbij je niet hoefde schatgraven. Bij dit album ontwaar je bij elke luisterbeurt nieuwe details. De eerste single Emotion Sickness viel al op door verrassende muzikale keuzes, arrangementen en geluidseffecten zoals een dichtslaande deur. Maar dit is slechts een voorproefje: de meeste andere tracks op dit achtste album zijn beslist creatiever en gewaagder. De bandleden doen vaak (bewust?) niet wat je na een bepaalde riff of bridge verwacht voorgeschoteld te krijgen. Straight Jacket Fitting valt op door het contrast tussen de pompende gitaren en klaaglijk klinkende zang en scherpe teksten. Het lied eindigt met een zucht. Daarna volgt er nog een melancholisch outro met een akoestische gitaar dat een totaal andere sfeer ademt. Zo’n album als dit kun je niet snel met AI genereren als je een robot naar oude Queens Of The Stone Age-platen laat luisteren. Openingslied Obscenery heeft zelfs wat klassieke elementen in zich. Het lied ademt een ietwat onheilspellende sfeer. In opvolger Paper Machete zijn de wolken weggetrokken en is er ruimte om te dansen.
