NOBEL, TEUS

Een combinatie van Django Reinhardt en Miles Davis, zo komt het binnen als je After Hours opzet. Miles’ sound op diens legendarische platen Workin’, Relaxin’ en Steaming is bijna één op één. En dat met de strollende Reinhart-like gitaar maakt het beeld compleet. Maar gek genoeg was het Teus Nobel’s bedoeling niet het werk van Miles Davis te exploreren maar dat van die andere trompet grootheid: Chet Baker. Met zeer sfeervolle jazzstandards als It never Entered My Mind en eigen werk als No Goodbye benadert hij absoluut de weemoed van Baker in zijn beste doen. Mede dankzij de bijdragen van saxofonist Benjamin Herman klinkt After Hours als een old-school jazz plaat puur sang. En een hele goed ook nog eens. Persoonlijk hoor ik wel veel meer Miles Davis dan Chet Baker, maar who cares? Nobel is een inmiddels doorgewinterd jazz trompettist die van vele jazzmarkten thuis is. En deze negende plaat is een hele fijne, of het nu klinkt naar Davis of Baker.