LITTLE FEAT

Sailin’ Shoes en Dixie Chicken worden veelal gezien als hoogtepunten in de discografie van Little Feat. Op Sailin’ Shoes is de band nog een kwartet. Behalve een herbewerking van het van de debuutplaat afkomstige Willin’, dat daarmee gelijk de definitieve versie van het nummer, zijn ook andere klassiekers als het titelnummer, Easy To Slip en Tripe Face Boogie hier te vinden. Op Dixie Chicken is de band uitgebreid tot een zestal, terwijl bassist Roy Estrada terug naar Frank Zappa is. De nieuwelingen Kenny Gradney, percussionist Sam Clayton en zanger/gitarist Paul Barrere nemen een dosis swing mee. Het zal ook dit zestal zijn dat als de klassieke line-up zal gelden. Alle puzzelstukjes vallen in elkaar onder aanvoering van het front van Lowell George, Paul Barrere en Bill Payne speelt de band iedereen naar huis. De extra’s die de dubbel-cd of driedubbel-lp bevatten, bestaan uit een aantal demo’s en alternatieve versies, leuk om te horen maar duidelijk is dat er destijds goede keuzes gemaakt zijn. De hoogtepunten zijn echter de toegevoegde concertregistraties: een van het viertal in 1971 en een haast bezwerende van het zestal in 1973, Rauw, van goede kwaliteit en allebei meer dan fantastisch en alleen daarom het aanschaffen al waard!