WATERS, ROGER

Ik stel voor de controverses, de politiek beladen items aangaande deze artiest, even buiten de deur te houden. Inherent aan de modernere tijd is dat iedereen zich een mening aanmeet en deze deelt via het wereldwijde…. Daarnaast begint het bijna ‘gewoon’-te te worden dat als je over veel kwaliteiten beschikt en je’ hoofd-boven-het-‘maaiveld’-uitsteekt’ sommigen de neiging hebben om deze eraf te hakken (figuurlijk dan). Roger Waters, de man wordt 80 dit jaar !, is nog immer ongekend energiek én bovenal a-Man-onna-Mission. De tijd begint te dringen voor ‘m; niet alleen voor hemzelf maar nog meer zijn bezorgdheid om hoe het ons, de mensheid, vergaat en hoe we de boel naar de gallemiezen aan het helpen zijn. Maatschappelijk relevant heet dat. Zitten we toch bijna weer op ’t politieke vinkentouw. Allee, wat ’n intro. De titel an sich is een statement, maar zegt meer over ‘s-mans ongekende drive om te blijven creëren. Vrijdag de dertiende (!) 2020: Lockdown , braken abrupt zijn plannen af. Niet getreurd, Waters dook gelijk de studio in om aan iets rondom dit thema te gaan werken en hier is het resultaat. De titel suggereert gestripte akoestische solo versies van z’n werk, maar dat is niet het geval; hij speelt hier met een ruim arsenaal medemuzikanten. Het zijn ingetogen versies uit zijn rijke oeuvre, met ruime aandacht besteed aan de productionele kant van de muziek. Minder orkestraal en bombastisch dan de Floyd versies die wij kennen. De aandacht gaat meer uit naar de kern van de songs, zowel thematisch alsook muzikaal inhoudelijk. Uitermate knap hoe Waters zich blijft innoveren. Het verdient wellicht aanbeveling dit album vooraleerst je het -hopelijk- bij ons aanschaft, te beluisteren, bekijken op you tube,…krijg je er gelijk ook wat politieke speldenprikken bij die hij uitdeelt :-)