KING KRULE

Zo jong nog, 28 jaar slechts, komt nu met z’n vijfde in tien jaar tijd, de live registratie (net voor Corona roet in het eten werpend) tel ik hier niet mee. Archy Marshall man achter King Krule met z’n typerende eigen sound én stem. Op beide kom ik zo terug. Neemt de tijd om z’n albums te maken; kan ook niet anders, hij pendelt al meer dan twee jaar tussen Liverpool (wonen/gezin) en Londen (werk/studio’s/medemuzikanten). Waarbij komt dat het veel in beslag neemt om het veelgeprezen album The Ooz uit 2017 te overtreffen . Lukt ‘m dat hier, is een moeilijk te beantwoorden vraag die ik aan jullie laat. Schreef, componeerde dit album pendelend in de trein tussen de twee eerder genoemde steden. Maar vernoemde het album niet als The Space Between. Heavy duidt hier op de Covid periode, het onderhouden van contacten en relaties dienaangaande en onze in zwaar weer verkerende wereld. Is het album hiermee zwaar geworden? Pertinent niet. Het bevat wederom die kenmerkende sferische veelzijdigheid, maar absoluut eigen typende stijl van hem die meandert tussen indie, punky jazz en crooner-bop en nog zowat andere genres. De sound is sferisch, maar ook weer beladen. Emotioneel zelfs, thema’s als hoop, tederheid en radeloosheid aanrakend. Z’n stem is identiek én net zo veelzijdig als z’n muziek; minnaar, maar vechter ook. Ingehouden woede, aandoenlijk, voordragend, singer-songwriter soms. De koning te rijk.