SWANS

Man on A Mission two (ik refereer aan m’n recensie van Roger Waters’ Lockdown sessions) Michael Gira begint ook de tand des tijds te voelen en heeft nog wat noten op z’n zang. Zo schrijft hij zelf in de bio bij dit album: “the songs came relatively easily, Always informed by the suspicion that these could be my last “ Gira had flink de pee over de Corona-lockdown perikelen in; uitgebreide tour gecanceld en veelvuldig sessies spelen met z’n vaste medemuzikanten aan banden gelegd (Gira speelt aanzienlijk veel met hen in Berlijn en ook dit album nam hij daar op). En toch, heeft dit hem zo te horen goed gedaan, heel goed zelfs. De vele muzikale en tekstuele paden komen tezamen op dit album; de bombast, de muur van geluid heeft een ander palet gekregen. Swans, Angels of Light, z’n solowerk vloeien in een nagenoeg conceptueel album ineen. De plaat meandert langzaam naar een grotere hoogte en diepgang. De muziek is nog coherenter geworden, en door haar intensiviteit en ronduit fraaie geladenheid een genot om naar te luisteren. Mooi ook hoe hij teruggrijpt op zijn oude liefde Jarboe; ze zingt weliswaar niet mee, maar de dame die hij gekozen heeft voor de achtergrond vocalen doet dat zonder meer wel. Warren Ellis' (Cave) invloed is zondermeer ook heel sterk voelbaar in muzikale invullings-geluiden en qua productie. De dubbel lp komt met download kaart waar 44 minuten extra muziek opstaan die ook op de cd versie van het album staan. Komt in aanmerking voor m’n jaarlijst dit album. Neem de moeite en tijd, en luister het hele album aaneen. VakMan.