Recensie
Liefhebbers kunnen zich vast de eerste tonen van het album Elwan uit 2017 nog goed herinneren. Een goed verstaander had maar een paar tonen nodig om al na een luisterbeurt te kunnen concluderen dat we hier met absoluut meesterwerk van doen hadden. Met een nieuw album, hun laatste album verscheen drie jaar geleden, kun je dus met recht spreken van enige opwinding. Amatssou is het negende album van dit Malinese-Berberse legendarische collectief. De tranceachtige desert-blues van Tinariwen wordt ook nu weer als een bezwerende hypnotiserende cocktail uitgeserveerd. De boodschap van Tinariwen is nog steeds urgent en meeslepend. De trage dragende gitaarlijnen lijkt gedachteloos hun gelijken te vinden samen met banjo, viool en de tien snarige pedal steel gitaar die wordt bespeeld door niemand minder dan Daniel Lanois, die ook gedeeltelijk verantwoordelijk is voor de productie. Ook de bijdragen van de Amerikaanse violist Fats Kaplin (een muzikale kompaan van Jack White) zijn werkelijk wonderschoon. Dit is het beste bewijs dat het gat tussen Toeareg-blues en de muziek van het platte land van Amerika niet zo groot is als je op het eerste gehoor zou denken. Wanneer je je album vrij vertaald ‘de angst voorbij’ noemt zijn deze twaalf composities waar samenhorigheid en de drang naar vrijheid en verzet worden bezongen het perfecte medicijn in deze roerige tijden. (Jeroen van der Vring)
Tracks
Disc 1
1. Kek Algham
2. Tenere Den
3. Arajghiyine
4. Tidjit
5. Jayche Atarak
6. Imidiwan Mahitinam
7. Ezlan
8. Anemouhagh
9. Iket Adjen
10. Nak Idnizdjam