Begin jaren negentig lag de wereld aan de voeten van The Lemonheads. Met dank aan de bijna perfecte popplaat It’s a Shame About Ray uit 1991 waarmee de band doorbrak naar een groter publiek. Twee jaar later moest Come on Feel zorgen voor de definitieve sterrenstatus. Het liep anders. Zanger-gitarist en vooral ook posterboy Evan Dando kon de weelde van het succes moeilijk aan en kwam vooral door verkeerde redenen in het nieuws. Aan de plaat lag het niet. Die stond net als zijn voorganger vol met kleine kunstwerkjes en klonk door de bedwelmende stem van Dando ook nog eens heerlijk melancholisch. Nu dertig jaar later is er een opgepoetste jubileumeditie die in vele formaten verkrijgbaar is. De extra nummers (demo’s, akoestische versies en covers) zijn leuk voor de heb, maar voegen weinig toe. Luister vooral naar het oorspronkelijke album dat nog net zo fris en urgent klinkt als toen en niks aan kracht heeft ingeboet. Met Come on Feel bereikte The Lemonheads de absolute top. Eeuwig zonde dat het meteen daarna bergafwaarts ging. (Peter van der Wijst)