Op opener Lost Byrd Space Train, trekt Marty Stuart meteen de B-Bender van Clarence White van stal. Het onmiskenbare gitaargeluid is dan ook toepasselijk op Altitude, dat werd geïnspireerd door de cosmic country van The Byrds in de late jaren zestig. Deels een beetje in de lijn van het zes jaar eerder verschenen filmische cowboywerk Way Out West, een klein aantal instrumentale tracks en verder opvallend veel krakers als Country Star, Vegas en Time To Dance, met daarnaast een verleidelijk klinkende Nightriding en het Lee Hazlewood-achtige The Sun Is Quietly Sleeping ter afwisseling van een veelzijdig en songtechnisch kunststukje.
