EXTREME

Extreme is bij het grote publiek vooral bekend van de hits More Than Words en de – iets minder succesvolle – opvolger Hole Hearted. Maar dat de band ook stevig songmateriaal kon laten horen, was op het in 1989 verschenen debuutalbum al duidelijk hoorbaar. Deze lijn wordt doorgezet op het zesde studioalbum van de band uit Boston, met de sobere en toepasselijke titel Six. Maar sober is de muziek van dit album allerminst. Zo wordt met songs als #Rebel en Banshee de toon gezet voor de rest van het album: stevige en catchy rocksongs, met een hoofdrol voor het virtuose gitaarspel van Nuno Bettencourt. Hoogtepunt is het nummer Rise, waarmee het album knallend wordt geopend, en een van de albumtracks die als eerbetoon aan de in 2020 overleden gitarist Eddie van Halen is opgedragen. Af en toe wordt gas teruggenomen, zoals in het akoestische en harmonieuze Other Side of the Rainbow en de ballads Small Town Beautiful en Hurricane. Maar afgezien daarvan knalt het album uit je luidsprekers. Oftewel een ouderwets rockalbum in een nieuw jasje, zoals Bettencourt het zelf noemt. Wanneer je de ballads en het luchtige Beautiful Girls – dat qua sound erg van de andere albumtracks afwijkt – buiten beschouwing laat, dan is de band daar zeker in geslaagd.