ISBELL, JASON AND THE 400 UNIT

Met Reunions maakte Jason Isbell niet alleen zijn beste album tot dan toe, de plaat stond ook in de hoogste regionen van talloze jaarlijstjes over 2020. Na een geslaagd coveralbum, Georgia Blue, werd reikhalzend uitgekeken naar nieuw werk van een van de meest prominente Amerikaanse singer/songwriters van de afgelopen tien, twintig jaar. Zijn negende album heet Weathervanes (windwijzers) en werd net als zijn laatste albums opgenomen met zijn eigen 400 Unit band. Isbell, die incidenteel ook optreed als producer voor anderen (o.a. Josh Ritter), vervulde die rol nu ook tijdens de opnames van deze plaat, en uiteraard is zijn wederhelft Amanda Shires, die inmiddels ook succesvol is als soloartiest, ook van de partij. De politiek uitgesproken en sociaal bewogen Isbell snijdt serieuze thema's aan, meteen al in het aangrijpende openingsnummer zingt hij “Did you ever love a woman with a death wish”. Andere liedjes gaan over vuurwapengeweld en drugs, maar ook over de liefde en het gevaar van nostalgie. Met dertien liedjes duurt Weathervanes dik tien minuten langer dan de prijsalbums Reunions en The Nashville Sound, maar van vulling is absoluut geen sprake. Sterker nog, het ene nummer is nog mooier dan het andere. Schitterende liedjes als Volunteer, Cast Iron Skillet en White Beretta worden alleen gemaakt door de allergrootsten.