Recensie
Taj Mahal won dit jaar met jeugdvriend Ry Cooder wederom een Grammy. Taj, de man met de schitterende, uit duizenden te herkennen stem, gooit het geheel onverwacht over een totaal andere boeg op Savoy. De ballroom dancehall, Savoy in Harlem, waar zijn ouders elkaar voor het eerst ontmoetten, zorgde ervoor dat Taj in zijn kinderjaren dagelijks geconfronteerd werd met de muziek uit de dancehall. De Big Band Era liet in huize Mahal haar sporen na en Taj luisterde dus met grote regelmaat naar Ella, Count, Duke, Louis Armstrong en een lange lijst tijdgenoten. Taj brengt een eerbetoon aan de artiesten die allen te horen en te zien waren in de Savoy. Verwacht geen hedendaagse roots of blues. Op Savoy luister je naar de grote standards van The American Songbook en dan uitsluitend en alleen met de sound van de big bands en jazz combo’s. Verrassend zeker, maar o zo fraai uitgevoerd, met de muzikale touch van producer John Simon ( The Band, Leonard Cohen, Gordon Lightfoot en Blood Sweat & Tears) kon het eigenlijk ook niet mis gaan. Wie nog een baljurk en/of puntschoenen heeft liggen: haal ze voor de dag en waan je in de Savoy.
Tracks
Disc 1
1. Stompin' At The Savoy
2. I'm Just A Lucky So And So
3. Gee Baby, Ain't I Good To You
4. Summertime
5. Mood Indigo
6. Is You Is Or Is You Ain't My Baby
7. Do Nothin' Till You Hear From Me
8. Sweet Georgia Brown
9. Baby It's Cold Outside
10. Lady Be Good
11. Baby Won't You Please Come Home
12. Caledonia
13. Killer Joe
14. One For My Baby