Recensie
Met vier albums in tien jaar zijn de psychedelische rockers van de Temples niet extreem productief, maar er wordt altijd geleverd. Zo ook op Exotico, het album genoemd naar een door de mannen zelf verzonnen eiland, waar de zon altijd schijnt en de dag gespendeerd kan worden aan zaken die de geest verruimen. Met inmiddels niemand minder dan Rens Ottink (ex-PAUW, en broertje van Thomas Berge) achter het drumstel, wordt de in de jaren zestig gedrenkte sound van met name het eerste album doorgezet. De Temples kwamen altijd al met sterke songs, en met een nummer als de titelsong weten ze die sound moeiteloos te combineren met, overduidelijk, een compositie van nu, zelfs voorzien van een Glen Campbell achtige country gitaar solo. Het is tekenend voor hoe ze met één been stevig in de historie alles behalve een retro band zijn. Geproduceerd door Sean Ono Lennon, die ook altijd wel raad weet met bands die weten waar de mosterd gehaald wordt.
