We hebben er lang op moeten wachten, maar eindelijk is 'ie beschikbbaar; de nieuwe Metallica. Het nieuwe studiowerk sinds Hardwired... To Self-Destruct uit 2016 is getiteld 72 Seasons en staat voor de eerste 18 jaar van een mensenleven waarin de grootste vorming en groei plaatsvindt. Zoals gewoonlijk heeft Metallica de tijd genomen en klinkt de band op het nieuwe materiaal vlijmscherp en net zo herkenbaar als bevlogen. Vooral James Hetfield is in zeer goede doen. De vier vooruitgeschoven nummers hebben flink kunnen rijpen en zijn stuk voor stuk echte Metallica krakers. Vooral If Darkness Had A Son zindert van Metallica-energie. De kennismaking met de overige 8 songs bevalt erg goed en de gehele plaat wordt naar het einde toe met nummer als Too Far Gone? en Room Of Mirrors alleen maar sterker. Vooral Room Of Mirrors opent een opzwepend en razendsnel tijdvenster naar het roemruchte verleden. 72 Seasons sluit af met het immense Inamorata; volgens Lars Ulrich het eerste Metallica-nummer dat over de 10 minuten klokt. En hij heeft gelijk, want Suicide and Redemption van Death Magnetic klokte met 9:56 minuten de tot nu toe langste Metallica track. 72 Seasons houdt in z'n eentje de heavy metal bovengronds.