Met drie albums in 14 jaar, twee mooie live albums daargelaten, is Fever Ray niet de meest productieve artiest, maar gezien de kwaliteit die daar tegenover staat kunnen we hen dat vergeven. Fever Ray is natuurlijk de Zweedse Karin Dreyer, die hun donkere stem, altijd voorzien van een onmiskenbaar Scandinavisch accent, perfekt laat samenkomen met hun elektronische sound. Het spookachtige What They Call Us zet gelijk de toon voor met een dreigende ondertoon op een ijzig aandoende beat. Zelfs een redelijk vrolijk beginnend nummer als Kandy, met zelfs wat tropische invloeden, krijgt gelijk een prachtige lading mee zodra Fever Ray begint te zingen. Op Carbon Doxide blijkt dat de 80’s revival ook de Noordelijke regionen van Europa heeft bereikt. Alles voorzien van arrangementen waarin zelfs van de elektronica alles gevergd wordt. Als geen ander weet Fever Ray deze te gebruiken in dienst van de song en is hen in staat met beperkte middelen opnieuw een geweldig album af te leveren.
