ALGIERS

Na hun derde album There Is No Year leek het een beetje afgelopen voor de Post-Punkers van Algiers. Veel soloprojecten en optredens met anderen leken het einde van de band te voorspellen. Door lockdowns gedwongen vonden zij zichzelf allen in hun thuishaven Atlanta, waar de vriendschap waarmee de band ooit begon toch weer opbloeide. Daar kwam gelijk een portie nieuwe muziek uit, en dus krijgen we toch dit vierde album voorgeschoteld. Gelukkig maar, want de hernieuwde energie spat uit de groeven als nooit tevoren. Gelardeerd met samples uit hun thuisstad, de omroepinstallatie van het vliegveld, dat soort dingen, wordt er een mix van elektronische eighties en nineties grunge gebracht die af en toe zelfs richting metal gaat. Soms aardedonker, zoals in I Can’t Stand It, soms uitbundig, in Irreversibele Damage. Die laatste met een uniek gastoptreden van Zack De La Rocha (Rage Against The Machine) heeft de lockdown in ieder geval hier iets moois voortgebracht.