BRUTUS

Na een langzame opbouw met galmende vocalen op Miles Away volgt na een minuut een vuige gitaar, maar blijft het tempo laag. De spanning wordt opgebouwd als voorbode voor wat zal komen: Brave. Vol de beuk erin om het vervolgens weer net zo hard af te breken. De succesformule van Brutus, de combinatie van punk, metal en post-rock, blijkt onveranderd maar wel verfrist. Er wordt constant gespeeld met de dynamiek van de arrangementen. Van de intensiteit van drumster/zangeres Stefannie Mannaerts, zweverige gitaarpartijen die even zo snel omslaan in vurige, agressieve riffs en een basgeluid dat van prachtige volle cleans naar smerige distortion gaat. Alle leden van het Belgische trio krijgen de ruimte om volledig tot hun recht te komen. Productioneel is de instrumentatie wat meer gladgestreken dan op de voorgangers, maar de zang juist aanzienlijk rauwer en met nog meer emotie. Brutus heeft met Unison Life veruit hun beste plaat afgeleverd en de potentie om een gevestigde naam binnen het heavy genre te worden.