Johannes Brahms week af van de gebruikelijke liturgie voor het (katholieke) requiem met zijn Latijnse teksten. Hij maakte zijn eigen versie en koos voor Duitstalige Bijbelteksten over de dood en het hiernamaals vanuit de gevoelens van de nabestaanden. Kan de uitvoering onder de leiding van Paavo Järvi zich meten met de circa 30 andere uitvoeringen van Brahms’ omvangrijkste werk, zoals de uitvoering van O. Klemperer (met Schwarzkopf en Fischer Dieskau) of die van S. Rattle (met Röschmann en Quasthoff)? Ja dan kan, mede dankzij de fraaie bijdragen van sopraan Natalie Dessay, bariton Ludovic Tézier en het Zweedse Radio Koor is een sfeervolle en gevoelvolle uitvoering neergezet.
