De hoogtepunten van de laatste vier albums van Green Day op een cd, een best of dus, is iets waar je als punkpopfan toch wel vraagtekens bij mag zetten. Waren de eerste albums (Kerplunk! Bijvoorbeeld) niet veel leuker? En verloor Green Day na het overdonderende succes van Dookie niet alle inspiratie en kwam het met onpersoonlijke albums als insomniac? Ja, eigenlijk wel, is het enige juiste antwoord.
Ongetwijfeld is International Superhits! een geldbelust idee van de platenmaatschappij. Waarom gekozen is om eerdere albums niet in de bloemlezing op te nemen, is onduidelijk. Met name Kerplunk! was toch echt een zeer interessante, persoonlijke punkpopplaat. Gelukkig is het succesalbum Dookie wel aanwezig, net zoals alle singles van de andere drie albums ( Insomniac, Nimrod, Warning:) dat zijn. De ballads en levellers-achtige liedjes zoals time of your life en minority kan je maar beter overslaan, terwijl de punkpophoogtepunten dankzij de chronologische volgorde al te snel voorbij zijn. Te snel, eigenlijk. Dat Green Day wel iets speciaals heeft, zal wel vooral te maken hebben met jeugdsentiment. Deze best of is in ieder geval niet iets waarvan de gemiddelde muziekliefhebber wakker van ligt.