SHERINIAN, DEREK

Eigenlijk is elke soloplaat van Derek Sherinian – bekend van zijn lidmaatschap van Dream Theater en Black Country Communion en zijn bijdragen aan tal van artiesten zoals Alice Cooper en Billy Idol – precies hetzelfde. Het maakt daarbij niet veel uit of deze onder de bandnaam Planet X of zijn eigen naam worden geproduceerd. Ga maar na: ze staan altijd bol van stevige progfusion, er doen altijd bekende vrinden mee (deze keer drummer Simon Philipps, bassist Tony Franklin, en de gitaristen Steve Stevens, Nuno Bettencourt, Joe Bonamassa, Steve Lukather, Michael Schenker, Zakk Wylde, Mike Stern en Bumblefoot, hallo bent u daar nog?), er wordt volop geduelleerd tussen die gitaristen en de keyboards van vriend Derek zelf, en het is geen muziek voor doetjes. Oftewel, ook Vortex is een prima plaat die je meesleept een instrumentaal universum in waar Derek al veel vaker – al dan niet bold – geweest is maar waar de argeloze luisteraar alle zonnezeilen moet bijzetten om niet in de vortex te worden gesleurd. Of eigenlijk juist wel, wel zo lekker.