Fijne, frisse countryrock, dat maakt singer-songwriter Carson McHone. Het gitaarwerk heeft hinten van Keith Richards (Hawks Don’t Share), in titelnummer Still Life hoor je in de verte het geluid van een 12-snarige Rickenbacker (Roger McGuinn/Tom Petty). Vaak klinkt in de songs van McHone de sfeer van vakkundig gemaakte composities uit de jaren ’60 en ‘70 door. Ballade Spoil on the Vine krijgt door de toetsen een verrassende Strawberry Fields-sfeer mee. Kortom: er is veel aandacht besteed aan de productie en muzikale inkleuring van Still Life. Samen met de vaak aanwezige backing vocals maakt dat Still Life een verrassend modern, veelzijdig en volwassen klinkend album. ‘File under pop/country/singer-songwriter’, zou ik zeggen. Op haar website is te lezen: ‘The phrasing and tones recall the late 60’s and early 70’s, another era of transition and innovation (think John Cale, The Kinks, Richard and Linda Thompson)’. Mooi geformuleerd. Bekijk op haar site ook even de fraaie collages die ze maakt. Ze zijn een mooie verbeelding van haar muziek.