Alleen al dat onweerstaanbare blazersduet dat zomaar even opduikt in het titelnummer: het verraadt de klasse van een band die na een carrière van dik dertig jaar precies weet hoe je een perfecte popsong schrijft. De nooit echt doorgebroken, maar desondanks invloedrijke Amerikaanse indierockers van Superchunk debuteerden in 1990, maar klinken anno 2022 nog steeds als jonge honden, gedreven en uiterst vitaal, zonder ook maar een enkel spoor van slijtage. Het album telt met Sharon Van Etten, Norman Blake en Raymond McGinley (beiden Teenage Fanclub), Tracyanne Campbell (Camera Obscura) Mike Mills (R.E.M.) en Andy Stack (Wye Oak) een imposante gastenlijst, maar de hoofdrollen zijn weggelegd voor de leden van Superchunk zelf. Wild Loneliness telt tien sprankelijke en uiterst melodieuze powerpopsongs in een heerlijk heldere productie waarin alle instrumenten en arrangementen geweldig tot hun recht komen. Wat zou het terecht zijn als die doorbraak naar een groot publiek er dankzij deze tijdloze topplaat alsnog van komt.