DALTON, KAREN

Eigenlijk was ze een beetje in de vergetelheid geraakt, totdat haar beide albums in 2006 opnieuw werden uitgegeven. Karen Dalton hield namelijk niet van een studio setting en meer dan die twee albums zouden er niet worden gemaakt. Haar debuut ontstond zelfs min of meer per ongeluk, toen ze werd uitgenodigd voor het bijwonen van een sessie van Fred Neil. Desondanks liet ze een enorme impact achter. Zelfs Bob Dylan behoorde tot haar bewonderaars. Met haar hese aan Billie Holiday denkende stem, stond ze ook haar mannetje op de 12-snarige gitaar en banjo. Hiermee gaf ze een unieke zwoele jazzy swung aan de liedjes, hier hoorbaar op haar tweede album uit 1971. Folk met een soulvolle, blues en country insteek en geproduceerd door Harvey Brooks, die een tijdlang Dylan’s bassist was. Behalve dat Light In The Attic volledig volgens hun gebruikelijke hoge kwaliteitsnormen nu een uitgebreide 3LP-set van dit album uitgeeft, inclusief singles en de cd, verscheen er ook een reguliere opnieuw geremasterde cd versie. Hierop voor het eerst aangevuld met negen extra tracks. Een paar zeer fraaie alternatieve versies, een tweetal welkome live opnamen van het Duitse Beat Club optreden en daarbij nog een kwartet opnamen van het Montreux Golden Rose Pop Festival. Deze zijn iets minder van kwaliteit, maar zeer interessant van uitvoering.

1-10: Originally released on Just Sunshine – PAS 6008 (1971)
11-13: Alternate takes from album sessions (1970-71)
14-15: Recorded live at Beat Club in Germany (April 21, 1971)
16-19: Recorded live at The Montreux Golden Rose Pop Festival (May 1, 1971)