SPOON

Lucifer On The Sofa heet het tiende album van Spoon, de band die in dik twintig jaar is uitgegroeid tot een toonaangevende naam in indieland. De Lucifer uit de titel is de slechtste versie van onszelf, aldus frontman Brit Daniel. Tijdens de eerste lockdown zag hij hem op de bank zitten, zijn eigen Lucifer. Een deel van de plaat was al opgenomen toen de pandemie toesloeg. In Austin, de stad waar het ooit begon en waar Daniel en Jim Eno, drummer van het eerste uur, opnieuw zijn gaan wonen. Na het met elektronica opgetuigde Hot Thoughts wilde de band terug naar de basis. Eerst vaak oefenen en dan, met zo min mogelijk overdubs, de liedjes rechtstreeks op de plaat knallen. Zoals bands in de vroege jaren zeventig dat deden, een periode die vooral opnametechnisch als een belangrijke inspiratiebron diende, aldus Daniel. Na een serie platen met Dave Fridman achter de knoppen werd deze keer Mark Rankin ingeschakeld. Hoewel Lucifer On The Sofa bestaat uit nummers van voor corona en uit nummers van na de lockdowns, is het een evenwichtige en afwisselende plaat geworden, die, zoals beoogd, lekker basic klinkt. Het begint met een geweldige cover van Smog's Held, gevolgd door de donkere eerste single The Hardest Cut. Verder zijn er fijne odes aan de wildernis (Wild) en de radio (On The Radio), klinkt Astral Jacket lekker atmosferisch, en is het meeslepende titelnummer een perfecte afsluiter. Spoon verrast hier misschien minder dan op Hot Thoughts, maar het na meerdere draaibeurten steeds verslavender klinkende Lucifer On The Sofa is wel gemaakt door een band in topvorm.