De Noorse band Madrugada timmerde aan het eind van de jaren 90 en in de eerste jaren van het nieuwe millennium stevig aan de weg met een aantal geweldige albums, met Industrial Silence uit 1999 en The Nightly Disease uit 2001 als onbetwiste hoogtepunten. Na de trieste dood van gitarist Robert Burås viel de band uit elkaar en begon zanger Sivert Høyem aan een solocarrière. De reünietour vanwege de twintigste verjaardag van Industrial Silence smaakte kennelijk naar meer, want 14 jaar na de vermeende zwanenzang keert Madrugada terug met een nieuw album. Chimes At Midnight klinkt wat minder indringend en donker dan de vroege albums van de band en lijkt wat meer in te zetten op grootse en meeslepende rocksongs, maar met enige regelmaat hoor je toch ook flarden van het oude geluid van de Noorse band. Robert Burås wordt zeker gemist op Chimes At Midnight, maar Sivert Høyem blijft een groot zanger, die de zeer sfeervolle muziek van zijn band uiteindelijk toch weer ruimschoots boven de middelmaat uit tilt.