BOND, PAUL

De naam Paul Bond zal niet bij iedereen een belletje doen rinkelen, maar de Amsterdammer mag zich ondertussen een gerenommeerd musicus noemen. Tot op heden fungeerde hij namelijk als keyboardspeler in Dandelion en op de achtergrond van tal van gerenommeerde musici waaronder Yorick van Norden, VanWyck en het Belle Epoque-project van Danny van Tiggele. Op zijn eerste mini-album blikt hij aandachtig in de lens, waarbij de herfstkleuren de toon zetten. Alsof we te maken hebben met een artiest zoals die in de jaren zestig-zeventig voorop een RCA-countryplaat placht te staan. Echter, country is niet het soort muziek dat we op deze plaat tegenkomen. Het zevental songs kent de sfeer zoals singer-songwriters van de vroege jaren zeventig die wisten op te roepen, zoals Al Stewart, Dave Cartwright en James Taylor. Songs zoals Sunset Blues, Sweet Maria, The Young and Cheap en het briljante Season of the Acorn ogen lichtvoetig, maar schijn bedriegt, zeker waar het de teksten betreft. Niet voor niets is Bond een kenner van het werk van Ernest Hemingway en F.Scott Fitzgerald! Paul draagt het album op aan zijn kersverse dochtertje Frances, hoewel ook de vele muziekliefhebbers zullen genieten van déze “eersteling” !