NORDEN, YORICK VAN

Het was de bedoeling om een plaat op te nemen in de legendarische Abbey Road-studio’s maar Covid gooide roet in het eten doch zorgde ook voor inspiratie. Playing by Ear is echter meer dan een tussendoortje van Yorick van Norden. Door de soundscapes van Tom Broshuis klinkt het album futuristischer dan de briljante voorganger The Jester, maar wat gebleven is, is het kunst van het schrijven van prachtige popsongs. Net als op de vorige twee platen is in de muziek van Yorick nog steeds geworteld in de muziek van de jaren ’60 en ’70. Maybe Tomorrow had zo uit de pen van Brian Wilson kunnen komen en Love Gone Wrong met een springerig gitaarriffje sluit aan op de powerpop uit de jaren ’70. Maar Van Norden geeft er zijn bekende eigen draai aan. Van Norden is naar eigen zeggen het huisje omgeven door lava op de hoes, Maar ook Playing by Ear is een tijdloos muzikaal baken in een roerige wereld die doordraait.