Het tweede album van de band Linoleum heeft de vreemde titel The Race From The Burning Building LP gekregen. Na Dissent uit 1997 bleef het succes uit en vandaar dat de plaat niet meer op Geffen maar op een klein label is uitgebracht. De spontaniteit van Dissent is helaas grotendeels verdwenen. Wat blijft is muziek die best leuk is, zeker na een paar luisterbeurten, maar toch niet echt lang kan boeien. Net als de voorganger grijpt de muziek van Linoleum duidelijk terug op de jaren tachtig. Deze conclusie wordt bevestigd door de cover I'm In Love With A German Filmstar van The Passions (helaas een zwak aftreksel van het origineel). Het laatste nummer, dat heel toepasselijk de titel FIN heeft meegekregen, is een beetje een vreemde eend in de bijt: Franstalig en heel duidelijk een vleugje Ne Me Quite Pas van Jacques Brel.