Noorwegen was vorig jaar een bijna onuitputtelijke bron van nieuw talent. In 2004 hebben we nog niet al te veel gehoord uit het hoge noorden, maar de Noorse lente is definitief begonnen met het debuut van Lorraine. Met The Perfect Cure leveren de jonge Noren een volwassen debuut af met uitstekend in het gehoor liggende rocksongs. De band noemt zelf Depeche Mode als belangrijkste inspiratiebron, maar wij voegen hier labelgenoten Poor Rich Ones, het Zweedse Kent en vooral Placebo aan toe. De meeste songs op The Perfect Cure zijn door nogal bombastisch door de uitwaaierende elektronische klanktapijten, de zware baslijnen en de wat dreinerige stem van Ole Gunnar Gundersen, die geregeld doet denken aan Placebo's Brian Molko. Maar het bombast gaat gelukkig nergens ten koste van de toegankelijkheid, waardoor dit debuut als geslaagd mag worden beschouwd.