Bizar. Zo kun je de muziek van Enon wel omschrijven. Muzikanten die maar wat lijken te doen, een Japans zangeresje (Toko Yasuda, ex-Blonde Redhead) dat klinkt als Nina Persson van de Cardigans en een opperhoofd John Schmersal (ex-Brainiac) die af en toe zijn lofi-stem laat horen en verder een beetje aan zijn synthesizer zit te prutsen. Het mag haast een wonder heten dat het resultaat een aanstekelijke collectie van poppy lofi-electro is geworden. Overigens bestaat Lost Marbles uit een verzameling losse singles, remixes en nummers die alleen op de website (www.enon.tv) zijn verschenen, tussen 1998 en 2004. In die tijd brachten ze ook al vier reguliere albums uit, maar die zijn hier nog niet echt bekend. Derhalve is dit dus een prima kennismaking met deze New Yorkse band.