Voordat we ons met het heden - de debuutelpee van de Schotse band Suckle - bezighouden, nemen we eerst een duik in het verleden. Vele jaren geleden begonnen Eugene Kelly en Frances McKee in Glasgow een bandje, dat zij The Vaselines doopten. Zij namen songs op, brachten platen uit, maar alles geschiedde in de betrekkelijke anonimiteit. Totdat ene Kurt Cobain van Nirvana de band tot een van zijn all-time favorieten benoemde. De band viel uit elkaar en Eugene Kelly ging verder als Captain America en later Eugenius. Frances McKee ging haar eigen weg en richtte in 1997met haar zus Marie een eigen band op: Suckle, die verder bestaat uit Vicky Morton, Elanor Taylor en de broerts Kenny en Brian McEwan. Na een aantal ep's vond het label uiteindelijk onderdak bij het Schotse label Chemikal Undergroud Records, dat ook Mogwai en Arab Strap onder haar hoede heeft. Op dit label is de debuutplaat van Suckle nu eindelijk verschenen. Een album vol prachtige, ingetogen liedjes met een veelal dromerige, melancholieke sfeer. In zekere zin is de plaat te karakteriseren als een mix van The Cowboy Junkies en The Marine Girls, maar eigenlijk gaat iedere vergelijking mank. De soms bijna verstilde liedjes van Suckle zijn bijzonder.